Nee, niet dat het een feest is om wekenlang in de herrie en de troep te zitten. Zeker niet als je al een hoop andere dingen aan je hoofd heb: armoede, psychische last, eenzaamheid of taalproblemen. Want dat is zeker waar een deel van de bewoners mee te maken heeft. Maar als het eenmaal achter de rug is, is ook het klagen voorbij.
Al was bewoonster Sandra (48) van begin af aan hoopvol. ,,Ik heb een nieuwe voordeur, een nieuwe badkamer, de indeling mocht ik laten veranderen”, somt ze op tevreden op. ,,En op het dak liggen zonnepanelen, alles is duurzaam en we zijn van het gas af.” Haar compleet vernieuwde woning geeft haar gewoonweg het gevoel deel uit te maken van de toekomst.
Het is precies het gevoel dat de laatste jaren misschien een beetje ontbrak in Vollenhove, de drukste en meest diverse wijk van Zeist. Sandra’s moeder wordt juist met haar rollator afgeleverd door een taxibusje. ,,Ik weet nog dat mijn broer hier wilde wonen, maar dat hij te weinig verdiende”, zegt ze.
Het was eind jaren 60, toen werd gestart met het uit de grond stampen van wat een modern en gewild woonoord zou worden, zeker niet voor iedereen bereikbaar.
Middelbare leeftijd
Maar inmiddels is de wijk van middelbare leeftijd en allang niet meer chique en onbereikbaar voor velen. Diverser kan het nauwelijks met 4590 mensen met meer dan honderd nationaliteiten. Maar met het klimmen van de jaren is Vollenhove ook al een tijd niet meer topfit te noemen.
Nog steeds heeft het veel te bieden: een eigen winkelcentrum, groen en heel veel woonruimte. Maar wat slijtage en een vermoeide aanblik, heeft het intussen ook. Met inwoners die gemiddeld nog niet eens half modaal verdienen en vaak zorgen aan hun hoofd hebben.
Maar in het kloppend hart van de wijk, de Weggeefwinkel wordt het ook gevoeld: er waait een nieuwe wind. Al kunnen veel klanten dat alleen duidelijk maken door te glimlachen, te knikken, duimpjes op te steken en zich uit te spreken in gebrekkige zinnen, hoewel met een duidelijke boodschap. Zelf trok Zeist 3 miljoen euro uit voor Vollenhove. Daar kwam vorige zomer nog eens 2,6 miljoen euro bij van Rijk en provincie. En dat dat nieuwe energie brengt, is voelbaar.
Bruiloft
Waar vorig jaar nog een morsig plein met weelderig onkruid lag, is er nu een kleurig ontmoetingsplein. Met muurschilderingen, picknicktafels (‘compleet met rolstoelplek’), een moestuintje en groen is het opeens een plek waar mensen elkaar weten te vinden.
,,We hebben hier zelfs een bruiloft gehad en een babyshower”, zegt Jantje Paasman, grote roerganger in de ‘winkel’, die voor veel mensen met een smalle beurs het verschil maakt. En die voor omwonenden met problemen van welk soort dan ook het startpunt naar een oplossing is. ,,Vergis je niet, als je hoog in een flat woont, doet zo’n plein er toe.”
Even verderop, in het vernieuwde gezondheidscentrum onderaan de Torenflat is sinds kort niet alleen de dokter, de apotheek, fysio en consultatiebureau te vinden, maar ook een nieuwe, moderne ontmoetingsplek waar Mayada Khalil gastvrouw is. ,,Je kunt hier altijd binnenkomen, om te studeren, koffie te drinken. En er wordt samen gekookt, volgende week hebben we een stamppotavond. De seniorenvereniging komt hier samen, er zijn al ideeën voor een boekenclub, een schilderclub”, vertelt ze.
Ontmoeting komt meer dan ooit op gang. Zelf voor corona was er niet zoveel reuring als nu, denken sommigen. ,,Het is geweldig, de wijk leeft gewoon steeds meer”, zegt Griet Ottens. Ze is vrijwilliger bij MeanderOmnius en rijdt vandaag samen met Jonathan Draaijers (20) rond met de soepkar, ook een initiatief dat het afgelopen jaar is gestart.
Elke woensdag rijden ze rond met soep om uit te delen. ,,Het maakt mensen echt blij, dat zie je”, zegt Jonathan, die de rest van de week in lunchroom Samen werkt. Geregeld is de soep aanleiding voor een praatje en ook dat doet goed.
,,Het begint ook veiliger te voelen”, zegt Ottens. ,,We hebben een nieuwe boa, Arnoud en die is zó.” Ze beeldt prijzend zijn postuur uit. ,,En binnenkort krijgen we een nieuwe wijkagent.”
Meedoen
Verantwoordelijk wethouder Marcel Fluitman kijkt ondertussen met trots naar de nieuwe energie die in de wijk ontstaat. Al is achterover leunen er niet bij. ,,Dit is echt een vijftienjarenplan”, zegt hij. ,,Wat we nu zien, zijn de eerste aanzetten om de leefbaarheid te bevorderen. Maar ik merk wel dat het leidt tot een enthousiasme en een blijheid bij bewoners, dat steeds meer mensen zich melden om mee te doen. Zo is er inmiddels een hele groep die samen afval raapt. En ze zijn natuurlijk krachtig genoeg om mee te praten over wat er moet gebeuren. Het is hun wijk.”
Zo kwam het ook dat jong Vollenhove (driekwart van de bewoner is onder de 45) sinds kort in beweging wordt gezet met hulp van FC Utrecht. En een sportbox voor de jongsten is in aantocht, om te voldoen aan de vraag naar sportattributen om te kunnen gebruiken.
Er valt de komende jaren nog veel meer te bespreken. De twee oude schoolgebouwen en een sporthal rond de plek van de Weggeefwinkel gaan bijvoorbeeld plaats maken voor iets nieuws. En er is ruimte voor meer nieuwe plannen en ideeën. Zolang ze maar gedragen worden door de wijk. ,,Het is niet zo dat een groep professionals het allemaal wel even gaat vertellen”, zegt Fluitman.
Vervuilde huizen
Al blijft er ook aandacht voor mensen die die professionele steun wél nodig hebben. En ook daarin is de renovatie van de L-flat uniek in zijn soort, merkt Fluitman op. ,,Het is meer dan een grote renovatie. Voor L-kaar ondersteunt de bewoners tijdens de werkzaamheden. Ze komen bij iedereen thuis en komen dan heel wat hulpvragen tegen: schulden, vervuilde huizen, gezinnen die hulp nodig hebben, ggz-problematiek. Eigenlijk is Woongoed de flat aan het renoveren en Voor L-kaar sociaal aan het renoveren.”