Het kan niemand ontgaan zijn: het corona-virus heeft ons in de greep. Corona treft ons allemaal; velen hebben er op een indirecte manier mee te maken (door de beperkende maatregelen die ons worden opgelegd), anderen worden er op directe wijze door getroffen (bijvoorbeeld omdat een dierbare door het virus besmet is). Hoe dan ook: corona heeft een (enorme) impact op ons allemaal. Bijna iedereen moet omschakelen naar een andere manier van leven, werken en/of recreëren.

Wij proberen ‘onze gezinnen’ daar, zo nodig, zo goed mogelijk bij te ondersteunen. De eerste stap is contact leggen, vragen hoe het hen vergaat. En we kunnen u zeggen: de verschillen zijn groot.

Om uw een beeld te geven hoe gezinnen op deze bijzondere situatie reageren, hebben wij dit ‘inkijkje” geschreven. Het ‘inkijkje’ geeft, zoals de naam al doet vermoeden, een eerste blik. U leest hier dus geen totaalbeeld en geen vervolgacties, maar slechts een eerste reactie. De namen zijn gefingeert.

Even bellen met moeder Carina:

Hallo! Ik bel even om te horen hoe het met jullie gaat, nu er coronacrisis is.

O, wat aardig, Nou met ons gaat het best hoor. We zijn allemaal nog gezond, blijven zoveel mogelijk binnen.

Fijn! Verstandig! En hoe gaat het met de kinderen?

Ja, ook wel goed hoor. Ze krijgen huiswerk van school en de juf belt regelmatig. We redden ons best. Gelukkig wel! En hoe gaat het met u?

Even bellen met moeder Gerdien:

Hoi, met Marieke. Hoe gaat met het jullie?

Nou eh…. ik vind het moeilijk hoor! Ik kan hier echt slecht tegen.

Wat vind je precies moeilijk, Gerdien?

Nou, al dat binnen zitten, we vervelen ons. En ik vind het ook moeilijk, dat niet weten hoe het verder gaat, hoe lang dit allemaal nog gaat duren. En ik ben heel bang dat we ziek worden, want zoals je weet heeft ons zoontje astma en daarmee valt hij toch onder de risicogroep hè.

Klopt, het is belangrijk om alert te zijn. Heeft hij klachten?

Nee, dat niet, maar ik ben zo bang dat hij klachten gaat krijgen. Daarom houd ik hem binnen. Zelf blijf ik ook zoveel mogelijk binnen, hoor. Maar ja, de muren komen wel op me af.

Heb je contact met je psycholoog, Gerdien?

Nee, nu niet meer. Ze stelde voor om te beeldbellen, maar dat zie ik niet zitten, dat werkt bij mij niet. Ik heb gezegd dat we de behandeling beter kunnen stoppen, zolang dit allemaal duurt.

Oke. Hoe vullen jullie dan de dagen?

Eh…. meestal slapen we eerst uit, want we gaan nu later naar bed. Na het opstaan wil ik dat mijn zoon dan zijn huiswerk gaat maken. Dat doet hij soms wel, maar soms ook niet. Ik word er moe van om er steeds strijd met hem over te hebben. Ik probeer wel streng te zijn en straf hem als hij niet luistert, maar soms heb ik daar de puf niet voor en dan laat ik het maar. Ik weet het ook niet hoor Marieke, ik hoop gewoon dat dit snel voorbij is.

Gaan jullie nog naar opa en oma?

Nee, nu even niet. We gingen altijd met de bus, maar ik zie dat nu niet zitten hoor. We blijven liever thuis. Mijn ouders zijn ook op leeftijd hè, ook zij vallen onder de risicogroep, dus liever even geen contact nu.

Hebben jullie ook geen telefonisch contact?

Ja, dat wel hoor, we bellen twee keer per week met elkaar.

Speelt je zoontje nog met zijn vriendje, die bij jullie in de buurt woont?

Nee, nu niet meer, ze hebben wel contact via de computer, geloof ik.

Je zei net dat je je zoontje zo nodig straft geeft. Hoe doe je dat, wat voor straf geef je?

Normaal mocht hij dan niet naar buiten of niet op zijn computer, maar ja….nu gaat dat niet. Dus ik moest iets anders bedenken, maar ja…..niks lijkt te helpen. Soms negeer ik hem dan, zeg ik gewoon een tijdje niks meer tegen hem. Ook niet als hij mij dan iets vraagt. Dat vind hij niet leuk hoor, hij zegt dan: “Mama, waarom zeg je niets?”. Dan zeg ik:”Als jij niet naar mij luistert, luister ik ook niet naar jou.” Nou, het helpt wel hoor, maar het wordt er niet gezelliger op.

Een Whatsapp gesprek met jongere Sem

Hoi Sem. Hoe gaat met het je?

Goed hoor.

Je hoeft nu niet naar school hè!?! Hoe is dat voor je?

Nou, wel relaxed eigenlijk, want zoals het er nu uitziet ben ik wel geslaagd. Ik wacht nog op de definitieve regeling.

O, dat zou heel fijn zijn. Wanneer hoor je er meer over?

Ja is inderdaad fijn, mooi geen examenstress enzo. Ik weet niet wanneer we meer horen, ik wacht het af.

En wat doe je nu zo overdag?

Meestal uitslapen, lekker TV kijken en playsationnen. En werken zolang het nog kan.

Oke, dus je kunt nog wel werken?! En ja, op de boerderij gaat het werk door hè…

Ja klopt.

Hoe is de sfeer thuis?

Goed hoor. Mijn moeder mag nu niet werken, maar mijn vader wel.

En je broer, die werkt in een bakkerij toch?!

Ja klopt, hij moet ook gewoon werken.

Een telefoontje met moeder Jessica:

Hoi Jessica. Hoe gaat het met jullie?

Gaat wel hoor. En met u?

Met mij ook. Dank je. Krijgen de kinderen huiswerk van school?

Ja, klopt, maar dat is lastig, want wij hebben geen computer.

Is er helemaal geen computer of laptop in huis?

Nee.

Heb je dit tegen school verteld?

Nee, nog niet.

Zie je het zitten dit met school te bespreken, Jessica. Misschien hebben zij een oplossing. Veel scholen hebben hiermee te maken, want in veel gezinnen is geen laptop of computer.

Laat je mij weten of school een oplossing heeft Jessica? Als zij geen oplossing hebben, kan ik kijken wat ik voor jullie kan doen.

Ja, is goed, zal ik doen. Je hoort het nog.

Hebben jullie nog contact met de begeleiding?

Ja, dat hebben we. Ze bellen nu, net als jij.

Hoe vaak hebben jullie contact?

Eerst kwamen ze altijd op maandag en donderdag. Nu bellen ze op die dagen, dus nog steeds twee keer per week contact, maar ja, het is wel anders hoor, als het telefonisch is.

Ja, dat snap ik. Is het wel te doen?

Ja, dat wel en hopelijk is het maar voor korte tijd zo.

Een telefoongesprek met vader Thomas

Hallo, met Thomas. Ik wil me weer bij jullie aanmelden. Kan dat?

Zeker! Waar kan ik u bij helpen?

Nou, ik werk als ZZP-er, maar zit nu door corona zonder werk en heb dus geen inkomen. En mijn vaste lasten lopen natuurlijk door.

He bah, lastige situatie. Heb je al contact gehad met Werkzaak?

Nee, nog niet. Kunnen zij helpen, denk je?

Ik weet het niet zeker, maar ik zou het daar zeker vragen. Ik zal hun nummer zo naar je appen. Oke?

Ja prima, dan ga ik meteen bellen.

Mooi. Hebben jullie al schulden op dit moment?

Ja, klopt, dat hebben we, dus we hebben best wat stress. Vooral mijn vrouw heeft er veel stress van.

Heb je een overzicht van jullie schulden?

Eh…., nee niet helemaal. Ik weet het wel ongeveer, maar niet precies.

Oke, dan wil ik je adviseren om een overzicht te maken. Schrijf op bij wie je schulden hebt, hoeveel die schuld is en vermeld erbij als er al een afbetalingsregeling is. Dan bel ik je later deze week en kunnen we kijken welke vervolgstappen nodig zijn. MIsschien kan schuldhulpverlening iets voor je betekenen.

Oke. Zal ik doen.

Hoe gaat het verder met jullie? Kan ik nog ergens bij helpen?

Nee hoor, meer hulp hebben we nu niet nodig.

Hoe gaat het met de kinderen? Jullie hebben nog een heel kleintje toch?

Ja klopt, de jongste wordt bijna een jaar, de middelste is 4 en de oudste 6. Hun moeder zit nu een spelletje met ze te doen. Zal ik een fotootje sturen? Dan kunt u zien hoe groot ze al geworden zijn.

Ja prima, leuk! Ik bel je donderdag weer. Oke?

Prima. Tot donderdag!

Bellen met jongere Musa

Hoi Musa. Hoe gaat het met je in deze gekke periode?

Gaat gelukkig goed.

Maar je kunt nu niet naar sport hè?!?

Nee klopt, dat mis ik wel.

En ga je nog wel naar opa en oma?

Nee, dat mag nu ook niet meer.

Hoe is dat voor je?

O, nou dat mis ik wel hoor. De hele dag thuis is niet echt fijn.

Hm….dat kan ik me voorstellen…..Hoe is de sfeer nu thuis?

Er is best veel spanning. Mijn moeder heeft veel stress.

Heb je nog contact met de speltherapeut?

Ja, dat wel.

Heb je dan telefonisch contact of ga je nog naar haar toe?

Soms telefonisch, soms ga ik naar haar. Ik ben blij dat dat nog mag.

Een mailtje naar moeder Aziza:

Hallo Aziza, met Annemarie. Hoe gaat het met jullie?

Nou, het is een gekke situatie, maar we maken er het beste van. Ik heb de knutselspullen en de spelletjes voor de dag gehaald, want onze oudste knutselt graag en de jongste wil wel de hele dag spelletjes doen. Dat kan ook allemaal, maar wel eerst het schoolwerk, daar ben ik streng in. Ik heb een schema gemaakt, daarin staat precies wanneer we wat doen. De kinderen houden zich er redelijk goed aan. Mijn eigen therapie heb ik voor een tijdje stopgezet, want ik kan niet alles tegelijk, ik moet prioriteiten stellen. Het is eigenlijk best gezellig zo, maar ik hoop wel dat het allemaal snel weer normaal wordt hoor!

Even bellen met Jacqueline:

Hoi, daar ben ik weer! Hoe is het deze week met jullie gegaan?

Goed hoor, de kraamhulp is vrijdag voor het laatst geweest, dus nu moeten we het echt zelf doen. Dat is wel even wennen.

Nou, dat geloof ik. Waar moet je het meest aan wennen?

Eh….. dat ik er zo alleen voor sta, dat vind ik moeilijk. En het lukt wel hoor, maar normaal gesproken zou mijn moeder zeker elke dag komen en helpen, maar dat kan nu niet. En weet je wat ik het ergste vind?

Nou…?

Dat ik de kleine nu aan niemand kan laten zien. We hebben zo lang op haar moeten wachten en nu is ze er, zijn we hartstikke trots en nu is er niemand die komt kijken. Begrijp me goed hoor: ik snap dat mensen niet komen, vind het ook beter, maar ik wil haar zó graag laten zien. En dat kan nu niet! Dat vind ik echt heel jammer. Maar ja.